IERLAND - Mooi, ruig en rauw
Door: Pieter & Leonie
Blijf op de hoogte en volg snoepie
01 November 2015 | Ierland, Miltown Malbay
In Baltimore krijgen we een verrassend familiebericht: Papa en To kunnen binnen een week een lang weekend in Dublin langskomen. Wij zeggen meteen doen! Zo zie je hoe je nooit een reis kan plannen: we gaan niet richting Lehinch, maar keren om en rijden terug richting Dublin.
DUBLIN MET FAMILIE
Wat een gek gevoel om door de drukte van Dublin te lopen, onderweg naar het hotel waar Papa en To ons opwachten. Een bijzonder weerzien na bijna drie maanden. Met elkaar genieten we van lekker eten met live-muziek bij de populaire stek 'The Church' . Het is geweldig om in levende lijve onze avonturen met dierbaren te delen. De stad zien we nu voor de tweede keer, nu met andere ogen. We maken een rondtour met zo'n gênante open touristenbus: een echte aanrader want je overziet alle hoogtepunten van de grote stad! We pakken leuke tentjes en restaurantjes met heerlijke Guiness, vers van de tap.
De laatste dag rijden we een uurtje weg vanuit Dublin, het achterland in. We komen terecht bij Newgrange. Dit is een mystieke grafheuvel met een stenen bouwwerk van 5000 jaar oud, waarvan de precieze bedoelingen niet bekend zijn. Een ding is zeker op de kortste dag van het jaar, 21 december, komen de zonnestralen in de ochtend via een lange schacht precies in het midden van de heuvel terecht. Een keer per jaar wordt de anders pikdonkere tombe van binnen verlicht. Ongelooflijk dat mensen in die tijd tot zo'n exact bouwwerk instaat waren.
We sluiten de avond af in een restaurant waar de barman ons binnen een uur live-muziek belooft. Een goede afsluiter, lekker eten, maar geen noot wordt er die avond gezongen...
Na vier intensieve dagen van heel, heel veel lopen, praten, zien en horen breekt het moment van afscheid aan. Het voelt precies zoals het afscheid bij Hoek van Holland. Het is gek om weg te rijden bij mensen waarvan je houdt en niet goed weet wanneer je ze weer ziet... Door het drukke nachtelijke Dublin rijden we samen weg. Een mooie herinnering nemen we mee op reis!
LEHINCH
We komen aan op een plek waar we tien jaar geleden ook zijn geweest. Vreemd genoeg herkennen we het stadje Lehinch niet meteen. Later blijkt dat de kuststrook met één enkele storm is weggevaagd en daarbij veel gebouwen aan de boulevard verloren zijn gegaan.
Lehinch maakt meteen surfkriebels los: prachtige golven lopen binnen. Super clean, bijna tropisch oogt de oceaan. Het is stralend weer en de zonnewarmte zal tot aan ons vertrek zo blijven. Gelukkig krijgen we nog wel een paar mistige regenbuien mee met de donkere, dreigende wolken die zo mooi bij het Ierse landschap passen. Het is ruig, rauw en mystiek, maar in de avond kun je overal een warme pub vinden met muziek.
Een onvergetelijke avond beleven we in het stadje Miltown Malbay na een tip van Shona, die er woont. Voor echte traditionele muziek moeten we in Cleary´s pub zijn, ergens in een steeg. Braaf stappen wij daar s' avonds naar binnen. Onverwachts komen we middenin een soort tl-verlichte buurtkamer terecht. Aan de linkerkant zitten ongeveer 12 ouderen netjes naast elkaar op een lange bank achter kleine tafeltjes. Ze hebben allen een lekker drankje voor de neus staan. Aan de rechterkant is een kleine bar met drie krukken die bezet zijn. Aan het einde van de ruimte zitten vijf mannen met gitaar, banjo en fluit in een kringetje. Op het moment dat wij binnenkomen is het stil. Iedereen kijkt ons aan. Ai ai... dit is niet ons ding, hier horen we niet, hoe komen we hier zo snel mogelijk en toch beleefd weg?! Maar dan zet de muziek in. Twee uur genieten wij met open mond en vol ontroering van de mooiste en puurste Ierse liederen, met hoorbare littekens van de de roerige geschiedenis. Iedereen maakt deel uit van de muziek. Iedereen in de ruimte, behalve wij, zingt mee. Ook de bekende Ierse stijlen zonder muziek met a capella zang. Zelfs solo gezongen door de oude mensen op de bank en de barman. Deze unieke avond symboliseert de Ierse warmte en saamhorigheid.
En dan dient zich het moment aan dat we verder willen gaan. Het begint te kriebelen. Hoe mystiek en puur Ierland ook is en hoe aardig de mensen ook zijn... het is tijd voor een nieuw hoofdstuk van onze reis. We boeken een ticket voor de overtocht naar het vaste land: Frankrijk.
DUBLIN MET FAMILIE
Wat een gek gevoel om door de drukte van Dublin te lopen, onderweg naar het hotel waar Papa en To ons opwachten. Een bijzonder weerzien na bijna drie maanden. Met elkaar genieten we van lekker eten met live-muziek bij de populaire stek 'The Church' . Het is geweldig om in levende lijve onze avonturen met dierbaren te delen. De stad zien we nu voor de tweede keer, nu met andere ogen. We maken een rondtour met zo'n gênante open touristenbus: een echte aanrader want je overziet alle hoogtepunten van de grote stad! We pakken leuke tentjes en restaurantjes met heerlijke Guiness, vers van de tap.
De laatste dag rijden we een uurtje weg vanuit Dublin, het achterland in. We komen terecht bij Newgrange. Dit is een mystieke grafheuvel met een stenen bouwwerk van 5000 jaar oud, waarvan de precieze bedoelingen niet bekend zijn. Een ding is zeker op de kortste dag van het jaar, 21 december, komen de zonnestralen in de ochtend via een lange schacht precies in het midden van de heuvel terecht. Een keer per jaar wordt de anders pikdonkere tombe van binnen verlicht. Ongelooflijk dat mensen in die tijd tot zo'n exact bouwwerk instaat waren.
We sluiten de avond af in een restaurant waar de barman ons binnen een uur live-muziek belooft. Een goede afsluiter, lekker eten, maar geen noot wordt er die avond gezongen...
Na vier intensieve dagen van heel, heel veel lopen, praten, zien en horen breekt het moment van afscheid aan. Het voelt precies zoals het afscheid bij Hoek van Holland. Het is gek om weg te rijden bij mensen waarvan je houdt en niet goed weet wanneer je ze weer ziet... Door het drukke nachtelijke Dublin rijden we samen weg. Een mooie herinnering nemen we mee op reis!
LEHINCH
We komen aan op een plek waar we tien jaar geleden ook zijn geweest. Vreemd genoeg herkennen we het stadje Lehinch niet meteen. Later blijkt dat de kuststrook met één enkele storm is weggevaagd en daarbij veel gebouwen aan de boulevard verloren zijn gegaan.
Lehinch maakt meteen surfkriebels los: prachtige golven lopen binnen. Super clean, bijna tropisch oogt de oceaan. Het is stralend weer en de zonnewarmte zal tot aan ons vertrek zo blijven. Gelukkig krijgen we nog wel een paar mistige regenbuien mee met de donkere, dreigende wolken die zo mooi bij het Ierse landschap passen. Het is ruig, rauw en mystiek, maar in de avond kun je overal een warme pub vinden met muziek.
Een onvergetelijke avond beleven we in het stadje Miltown Malbay na een tip van Shona, die er woont. Voor echte traditionele muziek moeten we in Cleary´s pub zijn, ergens in een steeg. Braaf stappen wij daar s' avonds naar binnen. Onverwachts komen we middenin een soort tl-verlichte buurtkamer terecht. Aan de linkerkant zitten ongeveer 12 ouderen netjes naast elkaar op een lange bank achter kleine tafeltjes. Ze hebben allen een lekker drankje voor de neus staan. Aan de rechterkant is een kleine bar met drie krukken die bezet zijn. Aan het einde van de ruimte zitten vijf mannen met gitaar, banjo en fluit in een kringetje. Op het moment dat wij binnenkomen is het stil. Iedereen kijkt ons aan. Ai ai... dit is niet ons ding, hier horen we niet, hoe komen we hier zo snel mogelijk en toch beleefd weg?! Maar dan zet de muziek in. Twee uur genieten wij met open mond en vol ontroering van de mooiste en puurste Ierse liederen, met hoorbare littekens van de de roerige geschiedenis. Iedereen maakt deel uit van de muziek. Iedereen in de ruimte, behalve wij, zingt mee. Ook de bekende Ierse stijlen zonder muziek met a capella zang. Zelfs solo gezongen door de oude mensen op de bank en de barman. Deze unieke avond symboliseert de Ierse warmte en saamhorigheid.
En dan dient zich het moment aan dat we verder willen gaan. Het begint te kriebelen. Hoe mystiek en puur Ierland ook is en hoe aardig de mensen ook zijn... het is tijd voor een nieuw hoofdstuk van onze reis. We boeken een ticket voor de overtocht naar het vaste land: Frankrijk.
